Jeroen Veenstra

“Wees jezelf en pas je aan”

Hoe kennelijk loststaande momenten innig met elkaar verbonden zijn en hoe bijzonder het is om dat alles te gaan zien. Zo bezocht ik vlak voor 11 november Ieper en liet de absurditeit van een oorlog over mij heen komen. Bezocht ik het symposium “even wordt alles zwart“. Lukt het mij eindelijk om Jitske Kramer te horen spreken en ben ik begonnen met een training “je eigen positie kiezen in adviesprocessen”. Zomaar een aantal zaken die los van elkaar lijken te staan, maar waar aandacht voor mensen de rode draad door alles heen is. En waar de ‘ik’ ineens weer een respectvolle plek krijgt in de tribe die mensheid heet. 

Ieper laat zien hoe fout het kan gaan als we niet met elkaar willen samenwerken en we onze conflicten niet oplossen. Het is niet voor niets dat ‘Den Groote Oorlog’ heden ten dagen nog om offers vraagt.

“Harmonie is een reeks goed opgeloste conflicten” – Jitske Kramer

Het symposium “Even wordt het zwart” gaat over het leren van “mass casualty incident”. Een serie indrukwekkende sprekers vertelt over het verlenen van hulp bij grootschalige incidenten. Indrukwekkende verhalen over wat een kogel of een ontploffing met je doet en waar je op moet letten. 

Allemaal een goede voorbereiding voor de herhaling als hulpverlener van een trainer die het wel snapt. Het is niet het belangrijkste dat ik mee naar huis heb genomen.

Een van de sprekers vraagt ons wat het belangrijkste doel is van de missie die we aangaan. Ik hoor verschillende mensen roepen, het doel is het “helpen van mensen”. Ik zit in mijzelf te zoeken naar mijn eigen antwoord, want het helpen van anderen is zeker niet mijn belangrijkste doel. Het antwoord van deze spreker verbaasde mij en trof mij meteen.

“Het belangrijkste doel van je missie is aan het eind van de missie veilig thuiskomen” – KZ

En thuiskomen is een onderwerp dat terugkomt op veel niveau’s, of het nu gaat om de hulpverlening, het werk of prive. En wat is jou positie in dat ’thuis’ en kun je de rust vinden om die plek ook te vinden. En laat dat nu net terugkomen bij de training “je eigen positie kiezen in adviesprocessen” en het vervolg van mijn TA opleiding.

Binnen de gemeente Amsterdam zijn er een aantal keer per jaar lezingen van een bijzondere, unieke of bijzondere spreker onder de naam ‘Amsterdam Open”. Dit keer was het de beurt aan Jitske Kramer die kwam praten over de grenzen van inclusiviteit. Eigenlijk was het een verhaal over die andere grenzen, waardoor het woord ineens een andere betekenis zou kunnen krijgen. 

“Diversity is about being invited to the party, inclusion is being invited to join and dance” – Verna Myers

Eigenlijk gaat het verhaal over het concept van Deep Democracy, maar is het vooral de benadering van de mens vanuit de blik van een antropoloog op ’tribes’ een verfrissing. 

“Tribes” als een plek waar conflicten gewoon mogelijk zijn, je jezelf kunt zijn en consent belangrijker is dan met zijn alleen de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Zal ik dan toch maar eens wat gaan doen met Deep Democracy, het sluit kennelijk nog meer aan op TA dan ik mij kon voorstellen.

Hopelijk zet dit proces zich door, ik begin steeds meer te genieten van deze zoektocht. Ook al is die enorm lastig en vraagt die enorm veel.

Gelukkig mocht ik deze bijzondere periode afsluiten met het geven van een leuke mountainbike les voor bikers en belangstellenden binnen het Rode Kruis op de uithof, met mooie feedback over deze speciale lessen.

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

Deze website gebruikt cookies (ook van derden), als u op accepteren klikt accepteert u dit gebruik.

Sluiten