Laatst gaf ik weer een mountainbike training voor collega’s van het bike-team. Het geven van trainingen is leuk, ik merk echter wel de invloed van eerdere keuzes op de bijbehorende energie. Gelukkig geeft dat ook aanleiding om na te denken over wat ik er mee wil en waarom ik hier ook al weer mee ben doorgegaan. Langzaam beginnen steeds meer richtingen samen te komen en zie ik kansen. Maar daarover later meer.
Gebruik maken van de mogelijkheden en de locatie is een van de vaardigheden die ik bewuster ben gaan gebruiken na mijn opleiding tot mountainbike instructeur. Hoe leuk is het dan om van de combinatie van het weer, de locatie en een nieuwe slang om eens extra aandacht te besteden aan het remmen en slippen. Zo haal je de stad en het outdoor toch dichter bij elkaar.
Over de outdoor dichterbij halen, hoe leuk is het dan om onderweg een mooi stukje natuur tegen te komen. In januari kom je midden in een stedelijk natuurgebied ooievaars tegen. Een genot natuurlijk om bij stil te staan, niet alleen omdat het een mooi gezicht is. Maar ook om het besef dat de natuur en beweging een mooie toegevoegde waarde kan zijn voor het echte gesprek. Wellicht is het toch eens tijd om die stap te gaan wagen, ik zie enorme kansen om begeleiden van verandering te gaan combineren met buiten zijn en mountainbiken.
Aan het eind van elke les komt de schoonmaak, meteen een goed moment om te zien of mensen ook echt staan achter wat ze doen. Die paar minuten extra aan het eind van een training of een dienst zijn voor een aantal mensen de moeilijkste minuten die ze zich voor kunnen stellen. Ze willen zo snel mogelijk naar huis, lekker hun eigen ding doen en laten dan het liefst dit aan anderen over. Dan blijkt toch weer dat een taal en de neuzen dezelfde kant op een illusie is. Het geeft natuurlijk een goed aanknopingspunt om daarover het echte gesprek aan te gaan.
Tijd om knopen door te hakken en aan de slag te gaan.
Geef een reactie